Valies met dromen

Reizen

Toegegeven: het is verslavend om me urenlang te verliezen in een stapel reisgidsen en op internet blogs af te struinen naar de beste insider tips. Maar voor mij is dat het halve reisplezier. Ieder jaar op de terugreis van onze zomervakantiebestemming start bij mij al de gedachte: “Waar zouden we volgend jaar naartoe kunnen gaan?” Tijdens koffie-uurtjes dan de eerste plannen, een regenachtige middag in de reisafdeling van onze mooie bibliotheek, om vervolgens voor Sinterklaas de eerste reisgids of kaart te vragen. Dit alles hoort voor mij bij het reizen, hierdoor kwam ik ooit op een reisbureau terecht. Dit maakt dat ik altijd weer wil lezen over die plek achter de volgende berg, plaatsen waarover ik op school hoorde, ook zelf wil beleven. En dan eerst op papier. 
Zo werd op een mooie zondagmiddag het idee geboren om eens zelf te proberen een blog over onze reis naar Vietnam bij te houden. Geen poging tot dagboek in een oud schriftje, eindeloze verhalen per mail en krabbels langs de kantlijn van een reisgids, maar experimenteren met het systematisch op papier zetten van ervaringen en er gegevens bij zoeken als het weer, de locatie en de plaats op de kaart. Met informatie die ik zelf ook graag krijg en regelmatig tegenkom op geraadpleegde blogs.
‘Een valies met dromen’ is het motto van Wim en mij voor onze grote reis. Een koffer vol plannen, en zo nu en dan gaat het valies open en ontstijgt er een droom.

 

Bericht aan de reizigers

Bestijg de trein nooit zonder uw valies met dromen,
dan vindt ge in elke stad behoorlijk onderkomen.

Zit rustig en geduldig naast het open raam:
gij zijt een reiziger en niemand kent uw naam.

Zoek in 't verleden weer uw frisse kinderogen,
kijk nonchalant en scherp, droomrig en opgetogen.

Al wat ge groeien ziet op 't zwarte voorjaarsland,
wees overtuigd: het werd alleen voor u geplant.

Laat handelsreizigers over de filmcensuur
hun woordje zeggen: God glimlacht en kiest zijn uur.

Groet minzaam de stationschefs achter hun groen hekken,
want zonder hun signaal zou nooit één trein vertrekken.

En als de trein niet voort wil, zeer ten detrimente
van uwe lust en hoop en zuurbetaalde centen,

Blijf kalm en open uw valies; put uit zijn voorraad
en ge ondervindt dat nooit een enkel uur te loor gaat.

En arriveert de trein in een vreemdsoortig oord,
waarvan ge in uw bestaan de naam nooit hebt gehoord,

Dan is het doel bereikt, dan leert gij eerst wat reizen
betekent voor de dolaards en de ware wijzen...

Wees vooral niet verbaasd dat, langs gewone bomen,
een doodgewone trein u voert naar 't hart van Rome.
                                                
                                                            (Jan van Nijlen)